Sezar

 En yüksek tepelerin doruğuna ne diye tırmanasın ki, sonradan inmek zorunda kalacak olduktan sonra seni ikiyüzlü piç! yaşamını oraya nasıl çıktığını anlatarak geçirmemen mümkün mü ? Ne diye yaşar gibi görünesin ki ? Neden sürdüresin ? Başına gelecekleri şimdiden bilmiyor musun sanki ? Olman gereken her şeyi daha önce olmadın mı: anasına babasına layık bir oğul, küçük cesur izci, küçük sezar...
  İyi bir arkadaş, iyi bir öğrenci, çocukluk arkadaşı, uzak kuzen, yakışıklı asker ve yoksul genç adam ?
   Biraz daha gayret etsen, piç! Hatta buna bile gerek yok, bir kaç yıl daha geçse, orta sınıftan değerli bir kitap olacaksın. Eski tüfek. Yaşamını ikiyüzlülük üzerine kurmuşsun kurbağalar gibi. Toplum başamaklarını sen tek tek iniyorsun. Kültürlü mü olacaksın ? Ağzının tadını iyi bilen biri ? Hayvan dostu mu ?
  Hayır... Sen yap-boz oyununun eksik parçası olmayı tercih ediyorsun. Tasını tarağını topluyorsun ve umut bağlamadan çekip gidiyorsun. Sabanı öküzün önüne koşuyorsun, her şeyden sıtkın sıyrılıyor, dereyi görmeden paçayı sıvıyorsun, sen sermayeni kediye yüklüyorsun 9 canını da satın alıp arkana bile bakmadan çekip gidiyorsun.

Sen şimdi siktir olup gittin işte piç !