Son Bükücü

 Daha önce olup bitenlerin tümünü bilen son bir insan düşüncesi, bir türlü bırakmıyor yakamı. Öyle bir insan ki, kendisinden önce ölüp gidenlerin tarihçelerini bütün çeşitlenmeleriyle biliyor, takdir ediyor bunları, tiksinç buluyor ya da seviyor; bunlarla içi o kadar dolup taşıyor ki, tıpkı benim olmayı istediğim gibi. Ama gerçek anlamda yalnız bir insan ne yapar, ne eder, kendisindeki o paha biçilmez bilgileri nasıl saklar, korur? Yeter ki tolunu yordamını bulabilecek kadar zaman tanısın kendisine, onun geride bir iz bırakmadan bu dünyadan yok olup gideceğine inanamam. Acı ve ıstırabı çok geçmeden beceriye dönüşecektir; hayvanları eğitip insan yapacak ve sahip olduğu zenginlikleri onlara emanet edecektir.